آمپلی فایر ها….

آمپلی فایر یا به طور خلاصه شده  آمپ ، دستگاهی هست که برای تقویت کردن سیگنالهای ضعیف استفاده می شود . میزان یا درجه تقویت آمپلی فایرها با هم متفاوت هست و معمولآ برای تفکیک آنها از دسته بندی براساس توان تقویت کنندگی آنها استفاده می شود . آمپ کاربردهای متفاوتی داشته و در جاهای مختلف با اندازه های متفاوت و توانهای متفاوت بکار گرفته می شود .

صدای تولیدی توسط هر دستگاه صوتی به تنهایی قابل شنیدن نمی باشد. بنابراین صدا باید به آمپلی فایر فرستاده شود تا طی چند مرحله تقویت و تفکیک سازی شود. سپس به بلندگو ها در هر کانال ارسال شود. خروجی آمپلی فایر با بلندگو ها باید یکسان باشد.

چگونه آمپلی فایر مناسب برای سیستم صوتی انتخاب کنیم؟؟؟

انتخاب آمپلی فایر مناسب

همه ی ما دنبال آمپلی فایرهایی هستیم که رفتار خطی داشته باشند، درهم ریزی صدای کمی داشته باشند ، بازدهی بالایی داشته باشند ، هزینه ی ساخت پایین داشته باشن و توان بالایی رو ارائه بدهند.

اما در عمل نمیشود تمام این موارد با هم فراهم شود و باید بعضی رو فدای بعضی دیگه کرد.

راه های زیادی برای تقسیم بندی آمپلی فایر ها وجود دارد که اینجا اول به دو دسته ی خطی و سویچینگ تقسیم میکنیم.

کلاس های A ،B ،AB  را در دسته ی خطی قرار میدهیم زیرا ترانزیستور های قدرت آن ها در مرحله ی آخر مدار مقادیر پیوسته ای از ولتاژ رو میتوانند به خروجی بدهند.
در آمپ های سویچینگ که دسته بندی های مختلفی دارند فقط به کلاس D اشاره می کنیم .

در این آمپلیفایر ها ترانزیستور های خروجی یا کاملا باز هستند یا کاملا بسته.

مقدمه ای قبل از توضیخات برای درک بهتر مطالب :

اولین مبحث مربوط به مصرف برق و بازدهی آمپلی فایر هاست.

مصرف برق در ماشینی که سیستم صوتی  حرفه ای دارد همیشه مهم بوده است.

ممکن است شنیده باشید شخصی میگوید :

“چند ساعت ماشین خاموش سیستم روشن میزارم باطریم نمیخوابه” ولی شخص دیگری میگوید سیستم که روشن میکنیم(منظورم سیستم با ساب های قوی نیس) باطریم نمیکشه باید عوض کنم آمپر بالاتر بندازم.

پس یک تفاوت اساسی در این میان وحود دارد.

آمپلی فایر کلاس A

آمپلی فایر های کلاس A بالا ترین کیفیت و کمترین درهم ریزی صدا در میان سایر کلاس ها، اما بازدهی بسیار کم، کاربرد آن ها را محدود کرده است.

بازدهی کمتر ترانزیستور یعنی تلفات بیشتر ، نیاز به هیتسینک بزرگتر و تغذیه ی بزرگتر.

همچنین ترانزیستور خروجی آن ها دائما فعال است، حتی زمانی که سیگنال صدایی در ورودی آمپلی فایر نیست.

به همین دلیل ترانزیستور داغ میشود و مصرف برق بالا میرود.

آمپلی فایر کلاس B

در این طرح بازدهی بالارفته و اتلاف برق کم میشود اما درهم ریزی صدا و کیفیت خروجی مطلوبی ندارند و به همین دلیل محبوبیت چندانی ندارند.

آمپلی فایر کلاس AB

راندمان این دسته از کلاس A خیلی بیشتر است ( ولی به B نمیرسه ) و کیفیت صدای خروجی از B خیلی بهتر و بالاتر میباشد. ( یعنی دیگه هیچ خبری از cross over distortion نیست ).

کلاس AB به علت کیفیت و راندمان قابل قبول به یکی از پر کاربرد ترین کلاس های کاری تبدیل شده است.

آمپ های قدرتی(سوییچینگ)

در آمپ های سویچینگ معروف ترین کلاس D میباشد.

آمپلی فایر های کلاس D جزو آمپ های سویچینگ هستند چون ترانزیستور های قدرت اون ها (BJT,MOSFET) مانند کلید عمل میکنند که یا کاملا باز هستند یا کاملا بسته.

مزایای آمپلی فایر دیجیتال کلاس D :

حرارت تولیدی کم

مصرف برق کم

اتلاف انرژی پایین

این آمپ ها بازدهی فوق العاده زیاد و در صورت طراحی اصولی میتوانند کیفیت خوبی نیز داشته باشند.

اما جنس صدای تولیدی متفاوت و درهم ریزی صدا نسبت به کلاس AB بیشتر است.

خلاصه و ساده اگر بخواهیم بگوییم، در انتخاب آمپلی فایر مناسب ، مشهور ترین و پرکاربرد ترین تکنولوژی برای آمپلی فایر های ماشین کلاس AB و D هستند.

آمپلی فایر کلاس D به علت مصرف برق پایین و بازدهی بالا بهتر است که برای ساب یا میدرنج استفاده بشود.

کلاس AB که اصطلاحا آمپلی فایر فول رنج یا آنالوگ هم بعضی مواقع از آن یاد میشود به علت کیفیت صدای بهتر و زلال تر، و مصرف برق بیشتر برای بلندگو ها و کامپوننت استفاده بشود بسیار مطلوب خواهد بود.

در واقع ما در یک دنیای آنالوگ زندگی می کنیم. و بی نهایت صداهایی که به گوش می رسند و یا بو هایی را که به مشاممان می رسند همگی دال بر آنالوگ بودن این جهان دارند. برای مثال صدای شما یک منبع تولید سیگنال آنالوگ می باشد. کلمه ی آنالوگ ریشه ی یونانی دارد و به معنای “نسبی” می باشد. و کلمه ی دیجیتال نیز بر گرفته ی کلمه ی دیجیت “رقم” می باشد.
در حوزه ی آنالوگ محدودیت معنا ندارد ولی در دیجیتال محدودیت همه چیز با عدد مشخص می شود و بی نهایتی وجود ندارد. سیگنال یک پارامتر متغییر وابسته به زمان می باشد که حامل اطلاعات می باشد، سیگنال ها بین دستگاه های مختلف جا به جا می شوند و اطلاعات را به صورت آنالوگ یا دیجیتال منتقل می کنند.
برای مثال صداهای ضبط شده توسط میکروفن آنالوگ هستند و میکروفن فشار های حاصل از جا به جایی مولکول های هوا در اثر صدا را به سیگنال های الکتریکی تبدیل می کند اما این سیگنال ها هنوز آنالوگ هستند ولی زمانی که این سیگنال ها وارد کامپیوتر یا گوشی شما می شوند رمز گذاری می شوند و از آنالوگ به دیجیتال تبدیل می شوند.
حال می گویید که چطور می شود که این سیگنال های دیجیتالی را می توان شنید. هر دستگاه دیجیتالی که تبدیل کننده ی سیگنال آنالوگ به دیجیتالی می باشد مانند موبایل، برای به صدا در آوردن فایل های موجود در حافظه سیگنال الکتریکی “دیجیتالی” موجود را با همان اعداد و ارقام کد گذاری شده که نشان دهنده ی فرکانس و طول موج ها می باشند را بار دیگر ولی این بار از دیجیتال به آنالوگ تبدیل می کند و از طریق بلندگو به گوشتان می رساند.
دوربین عکاسی نیز آنالوگ است و هنگام عکس برداری با تابیدن نور بر تک تک شبکه های دوربین تصویر ذخیره می شود و هنگام نمایش دادن آن عکس در همان دوربین یا کامپیوتر با تلفن همراهتان سیگنال آنالوگ توسط دستگاه های رمز گذار اندازه گیری می شود و به صورت ارقام “دیجیتالی” بر روی دستگاه شما ذخیره می شود. اعداد و ارقام بر تمام موضوعات دنیا تسلط پیدا کرده اند

آنالوگ چيست؟

آنالوگ در انگليسي به معناي  سيستم هاي الکترونيکي است که با سيگنالهاي متفاوت و ممتد کار مي کنند. در مقابل  سيگنالهاي الکترونيکي ديجيتال معمولا دو سطح مختلف  دارند . اصطلاح آنالوگ روابط بين يک سيگنال و يک ولتاژ يا يک جريان حاضر را که به شکل سيگنال است تشريح مي کند.

دیجیتال چیست؟؟؟

واژه ديجيتال ريشه در کلمه ديجيت دارد و به سيستم هايي اتلاق مي شود که در آنها فرآيندها با کمک اعداد قابل انجام است و يک نسخه از اعداد که سيگنال پايه اي محسوب مي شوند به جاي سيستم ساده آنالوگ اطلاعات را ذخيره مي کنند. در عمل اين نسخه عددي با ساده کردن سيگنال ها پاسخ مي دهد.